تاريخچه خرما در كاليفرنيا

تاريخچه خرما در كاليفرنياي جنوبي

افرادي كه در كاليفرنياي جنوبي زندگي مي كنند اگر چشمانشان را ببندند و منظره عادي كاليفرنيا را تصور كنند در يكي ويا چند عدد از تصاويري كه در ذهنشان نقش مي بندد تصوير نخل خرما وجود خواهد داشت . با وجود تنوع و وجود داشتن در همه جاي لوس آنجلس تنها گونه خرما كه Washingtonia filifera نام دارد بومي كاليفرنيا است. ساير گونه هاي خرما در لس آنجلس كه در بسياري از بلوارهاي اين شهر ديده مي شوند وارداتي هستند.

درخت هاي خرما بومي كاليفرنيا بسيار دورتر از لوس آنجلس، در صحراي كولورادو رشد مي كنند. چندين قرن پيش از اين كه رطب به خاطر ارزش كشاورزي اش كشت شود، هندي هاي كاهوييلا نخل هاي Washingtonia filifera را به عنوان يك منبع طبيعي جهت تغذيه و بافتن برگ ها و تبديل آنها به سبد و ساختن سقف استفاده مي كردند.

مبلغين مذهبي قرن هجدهم در كاليفرنيا اولين درختان خرما را شايد براي اشاره به درختان كتاب مقدس به شكل زينتي كاشتند. در آن زمان رطب نه به عنوان ميوه قابل عرضه در بازار بلكه تنها به عنوان يك درخت زينتي كاشته مي شد.

علي رغم اين كه درختان خرما حمايت متعصبانه اي از طرف مردم مانند حمايتي كه از درختان اكاليپتوس مي كردند نداشتند اما به سرعت در سراسر لس آنجلس ظاهر شدند.

 سال 1930 شاهد تلاشي هماهنگ به منظور كاشت درختان خرما در لس آنجلس بود. در پاسادنا درختان رطب در هر صد قدم در طول بلوار كولورادو كاشته شدند و باعث شدند كه اين شاهراه به خيابان هزار نخل تغيير  نام دهد. در ونيز (بخشي در كاليفرنيا) علاقه مندان به باغباني به منظور جشن گرفتن دويستمين سالگرد اولين رئيس جمهور 200 راس رطب كاشتند. نيويورك تايمز هم معمولا مقالاتي در ستايش نخل ها چاپ مي كرد و آنها را درختان خرماي جادويي مي ناميد.

تنها در سال 1931 بخش جنگلداري لس آنجلس بيش از 25000 نخل خرما كاشت كه هنوز بسياري از آنها در بلوار شهر در اهتزاز هستند. اين تلاش در سطح وسيع براي كاشت نخل رطب توسط گلن هال اولين رئيس جنگلداري شهر صورت گرفت كه از آن به عنوان يك پروژه زيباسازي براي بازي هاي المپيك 1932 ياد مي شود. ولي پروژه كاشت درختان رطب در تحت تاثير قرار دادن ورزشكاران خارجي نقش كمتري از آنچه كه انتظار مي رفت ايفا كرد. در عوض نقش مهمي در به سر كار رفتن افراد بيكار داشت، يك پروژه با بودجه 100 هزار دلاري كه تعداد 40000 نخل طي آن كاشته شد. اين پروژه خود بخشي از پروژه اي بسيار برزگتر براي اشتغالزايي با بودجه 5 ميليون دلاري بود. در مارس 1931 تعداد 400 نفر مرد بيكار براي كاشتن درخت خرما در طول 150 مايل از بلوار به سر كار رفتند. در آن زمان هزينه هر درخت 3.6 دلار بود و هر نخل از نخل ديگر بين 40 تا 50 فوت فاصله داشت.

امروز بسياري از درختان خرمايي كه در 1930 كاشته شدند ، به پايان عمر طبيعيشان نزديك مي شوند. اداره آب و برق لس آنجلس اعلام كرده است كه درختان خرمايي كه مي ميرند نبايد جز با نخل هاي خرمايي كه با آب و هواي نيمه خشك آداخته هستند و آب كمتري نياز دارند و سايه بيشتري دارند جايگزين شوند.